نمی دونم چرا هنوز، یاد تو می افتم                 که با هر قطره ی اشکت، منم مثل تو آشفته ام
 نمی دونم چرا منم مثل تو بی تابم                   شبایی که تو بیداری، به یاد تو نمی خوابم
 اون قدر گفتن که آزادی                                به مرگ ساده تن دادی
 شاید از جرم دیروز                                      که به این روز افتادی
 منم هم رنگ تو می شم                               سراغ عشق و می گیرم
 که با هر قطره ی خونت                                 منم مثل تو می میرم

  پای حرف تو میمونم                                  که امید و به من دادی
 منم همراه تو می شم                                  به عشق صبح آزادی
 سکوت و  میشکنی اینبار                              بفهمن که هنوز هستی
 با فریادت نشون می دی                               که از هیچی نمی ترسی
 داره آروم جون می ده                                    مردی که مرگ و فهمیده
 نمی دونم چرا اما                                         آزادی بوی خون می ده!